Tuesday, April 30, 2019

سندروم پای بی قرار چیست و چگونه درمان می شود؟

سندرم پای بیقرار (RLS) که به نام بی قراری پاها یا پاهای ناآرام و پرش غیر ارادی پا هم شناخته می شود باعث احساس ناخوشایند و ناراحتی در پاها می شود که با تمایل و اجبار در تکان دادن و حرکت پاها بمنظور رفع ناراحتی همراه می شود.

✅سندرم پای بی قرار چیست؟

نشانه های مربوط به بیقراری پاها معمولا عصرها دیده می شود و اغلب درحین خواب و هنگام استراحت، مانند نشستن یا دراز کشیدن در رختخواب، تشدید می شوند.
این علائم در زمان نشستن طولانی بدون تحرک برای مثال در زمان پرواز یا تماشای فیلم در سینما تشدید می شوند. از آنجایی که این علائم در شب رخ می دهند، مبتلایان در به خواب رفتن دچار مشکل هستند. تکان دادن و حرکت باعث تسکین درد و ناراحتی در سندرم پای بیقرار می شود اما با توقف حرکت مجدد درد و ناراحتی بر می گردد.
سندرم پای بیقرار جز اختلالات خواب طبقه بندی می شود زیرا مبتلایان در به خواب رفتن و داشتن استراحت کافی در شب با مشکل مواجه هستند.
و از سوی دیگر هم جز اختلالات حرکتی شناخته می شود زیرا تکان دادن و حرکت معمولا درد و ناراحتی را برطرف می کند.در سندرم پای بیقرار بیمار تمایل دارد دائما پاها را درحرکت نگه دارد و تکان دهند. در توصیف این بیماران می توان گفت :

شبها در رختخواب در حال تکان خوردن و حرکت پاهاهستند!

RLS می تواند خستگی و خواب آلودگی روزانه را ایجاد کند و بر روی خلق و خو، تمرکز، عملکرد شغلی و تحصیلی تاثیر منفی بگذارد. در موارد شدید کاهش 20 درصدی در بهره وری کار را باعث می شود و افسردگی و اضطراب را بدنبال دارد.خوشبختانه اکثر موارد RLS با درمان های غیر دارویی و در صورت لزوم دارو درمان می شوند.

✅ درد و علائم سندرم پای بیقرار چگونه است؟

سندرم پای بیقرار در زنان و مردان دیده می شود ولی بیشتر زنان را گرفتار می کند ویژگیهای احساس ناخوشایند در افراد مختلف متفاوت است:
احساس درد و داشتن نبض در پاها
حس خارش، کشیده شدن در پاها
احساس مورمور و گز گز در پاها
این علائم ممکن است در بازوها و ندرتا در سر و سینه هم بوجود بیایند
معمولا علائم در هر دو پا بروز می کنند ولی گاهی ممکن است فقط در یک سمت بدن دیده شوند.
علائم در زمان خواب بروز می کند و معمولا نزدیکیهای صبح کمتر می شود و بیمار می تواند نزدیکیهای صبح راحتتر بخوابد.
از آنجایی که حرکت پاها علائم RLS را کم می کند، اغلب مبتلایان پاها را در حرکت می گذارند. از کف پا تا تکان کامل پا و از این پهلو به آن پهلو شدن در رختخواب همه برای کم کردن شدت درد انجام می شود.
شدت علایم در روزهای مختلف و در بین افراد متفاوت است. در موارد معمول بیماری، علایم یک یا دو بار در هفته رخ می دهد.
تاخیر در به خواب رفتن و اختلال در عملکرد روزانه می شود. در موارد شدید RLS، علائم بیش از دو بار در هفته رخ می دهد و منجر به وقفه های شدید خواب و اختلال در عملکرد روزانه می شود.
در مراحل اولیه ، ممکن است علایم برای یک هفته تا چند ماه دیده نشوند . البته به مرور زمان با بالا رفتن سن علایم تشدید می شوند.

علت بروز سندرم پای بیقرار چیست؟

علت سندرم پاهای بی قرار در بسیاری از موارد ناشناخته است.
  • با این وجود مبتلایان در سنین کمتر از 40 سال معمولا زمینه ارثی و خانوادگی بیماری را دارند.
  • ابتلا به بیماریهای مزمن مانند پارکینسون، ام اس، بیماری کلیوی؛ بیماری دیابت و نوروپاتی محیطی ، کمبود آهن همگی باعث بروز سندرم پای بیقرار می شوند. رفع این علل یا کنترل این بیماریها به کاهش شدت علائم سندرم پای بیقرار منتج می شود.
  • مصرف برخی داروها از جمله داروهای ضد انعقادی، داروهای ضدویروسی، برخی از داروهای ضد افسردگی، و داروهای سرماخوردگی و آلرژی که شامل آنتی هیستامین های آرام بخش هستند، ممکن است نشانه ها را بدتر کنند.
  • بعضی از زنان در طول بارداری، بخصوص در سه ماهه آخر، RLS را تجربه می کنند. علائم معمولا طی یک ماه پس از زایمان از بین می روند.
  • عوامل دیگر، از جمله مصرف الکل، نیکوتین و کافئین و محرومیت از خواب، ممکن است نشانه ها را ایجاد کرده و یا بدتر شوند.
  • بهبود خواب یا ترک الکل در این موارد ممکن است علائم را تسکین دهد.
  • واریس و نارسایی مزمن وریدی هم می تواند باعث بروز پاهای ناآرام شود. در بسیاری از موارد درمان واریس می تواند این علایم را برطرف کند یا از شدت آن بکاهد.

بهترین راه مقابله با واریس واژن در دوران بارداری

درمان واریس واژن در دوران بارداری

دکتر مهرداد اقدسی می گوید درمان خاصی برای واریس واژن در دوران بارداری توصیه نمیشود.

راهکار های مقابله با واریس واژن در دوران بارداری


استفاده از جوراب واریس بارداری

کمپرس سرد جهت جلوگیری از ورم رگ های واریسی

استفاده از پد های بهداشتی مخصوص بانوان

در یک حالت خاص نمانید بلکه پوزیشن های نشستن و ایستادن را تغییر دهید

اگر احساس خارش دارید از پماد زینک اکساسد استفاده کنید تا خارش شما کم شود

در دوره بارداری اگر پزشک صلاح بداند برای پیشگیری از ترومبوز در مادران در معرض خطر بیشتر بروز ترومبوز، هپارین تزریقی در سه ماه دوم یا سوم به مدت 5 روز تجویز می کند.


علل بروز واریس در بارداری

از جمله تغییرات فیزیولوژیک که واریس در بارداری را بوجود می آورند به موارد ذیل می توان اشاره کرد.

 بالا رفتن سطح هورمون پروژسترون

سطح خونی این هورمون همگام با پیشرفت بارداری بالا می رود، از جمله عملکردهای آن می توان به شل شدن و انبساط رگها و دریچه های لانه کبوتری اشاره کرد. این امر باعث حرکت کندتر خون در پاها و انباشت خون در وریدهای پا می شود که باعث ایجاد واریس در بارداری و افزایش خطر ایجاد لخته خون در پاهاست.

 افزایش حجم خون در گردش

میزان خون در گردش در طی بارداری بمنظور تامین نیازهای روزافزون جنین در حال رشد تا 50 درصد افزایش می یابد که به نوبه خود باعث افزایش حجم خون موجود در رگهای پا و واریس در بارداری می شود.

 بزرگ شدن رحم

همگام با رشد جنین و اتساع رحم، فشار بیشتری به رگهای حامل خون از قلب به سمت پاها و یا از پاها به سمت قلب وارد می شود. که این فشار مانع از جریان راحت خون شده و باعث انباشت خون در وریدها و واریس در بارداری می شود.
برای پیشگیری از بروز واریس در بارداری و یا تشدید آن در زنان باردار راهکارهایی وجود دارد که برای داشتن بارداری سالم به زنان باردار توصیه می شود تا از آن پیروی کنند.

 با پزشک خود مشورت کنید

اگر تصمیم دارید اقدام به بارداری نمایید، درصورت ابتلا به واریس در بارداری سابق یا سابقه خانوادگی واریس حتما با پزشک 
متخصص مشورت و سلامت عروق پایتان را چک کنید.

در مورد میزان مطلوب افزایش وزن در طی بارداری و الگوی افزایش وزن توصیه شده طی ماههای مختلف بارداری با پزشک متخصص زنان یا متخصص تغذیه مشورت کنید. حفظ وزن مطلوب و اجتناب از افزایش وزن بیش از حد می تواند فشار وارده به رگها را تعدیل کند.

در صورت توصیه پزشک یا ماما به شما برای استراحت مطلق حتما در خصوص پوشیدن جوراب فشاری به منظور پیشگیری از بروز لخته خون در پا از ایشان مشورت بگیرید.

Monday, April 29, 2019

آیا دیدن لخته خون در دوران بارداری خطرناک است؟

لخته خون در بارداری به عنوان یک عامل تهدید کننده شناخته می شود . خطر تشکیل لخته خون در عروق عمقی DVT و آمبولی ریوی در دوره بارداری 5-4 برابرشرایط غیر بارداری است. در ادامه به بررسی دقیق آن می پردازیم.

با این وجود نباید این خطر باعث نگرانی زنان باردار شود زیرا در کل احتمال بروز لخته خون در بارداری کم است و به طور کلی 2-1مورد در هر1000 مورد بارداری ممکن است به لخته خون دچار شوند.
افزایش مقدار پروتئینهای لازم برای تشکیل لخته وکاهش سطح پروتئینهای ضد لخته از جمله علل اصلی بالا رفتن احتمال بروز لخته خون در بارداری است.
بزرگی رحم و فشار بر ورید منتقل کننده خون از پاها به قلب در بالابردن احتمال بروز لخته خون تیره در بارداری تاثیر بسزایی دارد.

 علائم بروز لخته خون در پا در بارداری چیست؟

از مشخص ترین علائم بروز لخته خون در پا در بارداری تورم، درد شدید و ناراحتی در یک پا یا هر دوپا است. در بیش از 80 درصد موارد، DVT در پای چپ زنان باردار پیش می آید.
نشانه های دیگر بروز لخته خون تیره در بارداری عبارتند از:


درد در پاها بخصوص در زمان ایستادن یا راه رفتن و زمانیکه پا را از مچ خم می کنید.
پوست گرم در منطقه درگیر لخته
قرمزی پوست معمولا در پشت پا بالا یا زیر زانو
تورم خفیف تا شدید همراه با درد
رگهای متورم و بزرگتر از حالت معمولی

 علت بروز لخته خون در بارداری چیست؟

عوامل مختلفی باعث بروز لخته خون در بارداری می شود. خانمهای باردار در سه ماه نخست بارداری و در 6 هفته پس از زایمان در معرض خطر بالاتر برای بروز لخته هستند. عوامل ذیل خطر بروز لخته دربارداری را افزایش می دهند.
 سابقه لخته در مادر باردار و یا اقوام درجه یک
 استعمال سیگار و یا در معرض دود سیگار بودن ( همسر سیگاری یا محل کاری که در آن سیگار می کشند)
 سن بالای 35 سال در زمان بارداری
 چاقی (نمایه توده بدنی بالای 30)
 داشتن سفر طولانی در بارداری
 بارداری چند قلویی
 بارداری به کمک روشهای درمان ناباروری
بی تحرکی برای مدت طولانی برای نمونه مادران با معلولیت حرکتی و یا مادرانی که استراحت مطلق هستند.
 عمل سزارین
 سابقه بیماریهای خاص مثل ترومبوفیلی
 داشتن واریس شدید درمان نشده پیش از بارداری
 دهیدراتاسیون یا همان کم آبی
 داشتن عفونت و یا جراحت جدی مثل شکستگی پا